mąciciel

mąciciel
m mąciciel, mącicielka f (G pl mącicieli, mącicielek) pejor. (w polityce, w miejscu pracy) troublemaker; (w towarzystwie, domu) troublemaker; stirrer pot.
* * *
-a; -e; gen pl; -i; m
troublemaker
* * *
mąciciel
mp
mącicielka f. Gen.pl. -ek troublemaker, disturber of the peace.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • mąciciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto sieje zamęt, niepokój; wichrzyciel {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • mąciciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «człowiek wprowadzający zamieszanie, niepokój, zamęt; wichrzyciel, warchoł» Mąciciel spokoju …   Słownik języka polskiego

  • mącicielski — mącicielskiscy przym. od mąciciel Mącicielskie usposobienie. Mącicielskie zamiary …   Słownik języka polskiego

  • mąciwoda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. mąciwodaodzie {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto sieje niepokój, zamęt; wichrzyciel, mąciciel, awanturnik, warchoł {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}mąciwoda II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”